Wśród metod analizy rynku finansowego nie można nie wspomnieć o analizie fundamentalnej. Jest to złożona metoda, która w wielu przypadkach potrafi pomóc przy wyborze odpowiedniej ścieżki inwestycyjnej. Jakie są jej założenia? Czym w ogóle jest analiza fundamentalna? Jeśli interesuje Cię ten temat, czytaj dalej!
Analiza fundamentalna – założenia
Analiza fundamentalna, w przeciwieństwie do analizy technicznej, opiera się nie na badaniu wykresów, lecz sprawozdań finansowych i innych dokumentów, które mogą pomóc w oszacowaniu aktualnej, realnej wartości spółki. Wszystkie podjęte działania powinny prowadzić do osiągnięcia wyniku, który jest porównywalny z obecną ceną akcji. Jeśli rynek „przecenia” akcje (kondycja finansowa danej spółki nie jest aż tak korzystna), nie powinno się jej kupować. Jeśli jednak akcje są niedowartościowane (czyli ich aktualna wycena jest niższa od prognozy, którą wykonaliśmy podczas analizy fundamentalnej), wtedy powinno się dane akcje kupić.
Sposoby na przeprowadzenie analizy fundamentalnej
Prawidłowe przeprowadzenie analizy fundamentalnej jest dość czasochłonne i wymaga pewnej wiedzy. Jeśli planujesz w dalszym ciągu rozwijać się w tym zakresie, polecimy Ci zapoznanie się z lekturą „Inteligentny Inwestor” autorstwa Benjamina Grahama. Wraz z Warrenem Buffetem tworzyli duet, który osiągał na przestrzeni wielu lat niezwykłe wyniki inwestycyjne. Dlatego pójście w ich ślady może pomóc Twojemu portfelowi przynieść zysk lub przynajmniej zabezpieczyć się przed stratami.
Analiza fundamentalna składa się z pięciu filarów. Są nimi: analiza makroekonomiczna, sektorowa, sytuacyjna firmy, finansowa spółki, po których następuje wycena akcji. Te nazwy mogą dla Ciebie brzmieć obco, co jest w pełni naturalne. Każdy rodzaj składowej analizy wymaga znajomości pewnej teorii i umiejętności posługiwania się choćby sprawozdaniami finansowymi spółki. Na ich podstawie można na przykład ocenić wskaźnik C/Z (cena do zysku). Jest to jeden z elementów, który pomaga ocenić wartość danej spółki. Liczy się go w ten sposób: dzieli się przez siebie kapitalizację spółki (jej wartość giełdową, aktualną sumę wartości wszystkich wyemitowanych akcji) oraz zysk, osiągnięty w danym okresie rozliczeniowym. Teoretycznie, im wyższy wskaźnik C/Z, tym większa szansa, że cena akcji danej spółki spadnie. Jednak jest to tylko uproszczenie, które ma na celu zobrazowanie działania tego wskaźnika.
Analizować można nie tylko akcje, ale też całe indeksy (indeksem jest na przykład WIG z polskiej GPW). Zasada jest bardzo podobna – bierze się pod uwagę sumaryczną kapitalizację spółek i dzieli się go przez ich łączny zysk. Na podstawie tego wskaźnika (i wielu innych, oczywiście) można ocenić czy dany indeks jest przeszacowany lub niedoszacowany. W ten sposób można uniknąć sporego ryzyka, które wiąże się z inwestycją w bańkę, która za niedługo pęknie.